Tijdelijk contract: langer ziekteverzuim bij depressie
Array
Werknemers met psychische problemen en een tijdelijk contract keren minder snel terug van ziekteverzuim dan werknemers met een vast contract. Tijdelijke contracten zijn daarmee een risicofactor voor depressieve werknemers. Dat schrijven Finse wetenschappers in Scandinavian Journal of Work, Environment & Health (2014; epub 23 maart).
Jenni Ervasti van het Finse instituut voor bedrijfsgezondheidszorg en collega’s koppelden de gegevens van bijna 108.000 werknemers uit een Fins cohort (publieke sector) aan nationale registers over arbeidsongeschiktheid. Van de periode 2005-2011 noteerden ze hoe vaak de werknemers meer dan 9 dagen afwezig waren vanwege depressie.
De wetenschappers vonden dat depressieve werknemers met een tijdelijk contract langer wegbleven bij ziekteverzuim dan depressieve werknemers met een vast contract. Die correlatie was het sterkst bij oudere werknemers en bij mensen met een lagere opleiding. Het aantal keren dat een werknemer ziek was verschilde niet tussen tijdelijke en vaste werknemers.
Volgens de Finse auteurs kan het verschil worden veroorzaakt doordat werknemers in vaste dienst een betere gezondheid hebben. Ook kan het zijn dat werkloos zijn tussen tijdelijke contracten een risicofactor is voor het ontstaan van psychische problemen. Als laatste opperen de onderzoekers dat mensen met een depressie minder snel een vast contract krijgen en daarom oververtegenwoordigd zijn in de groep met tijdelijke contracten. Dat de problemen bij ouderen en laagopgeleiden groter zijn, wijten de onderzoekers aan het feit dat deze groep minder snel hulp vraagt of krijgt. Volgens de onderzoekers moet er nu worden uitgezocht of interventies gericht op terugkeer naar de werkvloer zich moeten focussen op het aangaan van meer vaste contracten, of op het aanbieden van meer en betere psychische hulp.
Bron: NTvG/Hidde Boersma
