Het effect van looptraining bij patiënten met claudicatio intermittens
ArrayObstructief vaatlijden komt veel voor bij oudere mensen en kan aanleiding geven tot problemen bij het lopen (claudicatio intermittens; intermitterend hinken) en in ernstige gevallen tot rustpijn en gangreen. Al in de vorige eeuw wordt gesuggereerd de patienten met claudicatio intermittens te behandelen door middel van looptraining. De resultaten met looptraining behaald waren soms opzienbarend, het werkingsmechanisme echter bleef onbekend. In grote lijnen zijn er twee verklaringen mogelijk voor de verbetering van de loopafstand. In de eerste plaats zou looptraining een stimulerend effect hebben op de collateralen die de functie van het afgesloten vat in meerdere of mindere mate hebben overgenomen. Als gevolg van looptraining zou de weer-stand van de collateralen afnemen, resulterend in een verbeterde doorstroming van de spieren. Een andere verklaring zou zijn dat als gevolg van de training het spiermetabolisme zodanig aangepast wordt dat de utilisatie van het blood door de spieren efficienter wordt en derhalve met minder blood meer arbeid verricht kan worden.
In het hier beschreven door onderzoek werden 94 patienten met claudicatio intermittens gedurende vierentwintig woken met intensieve looptraining behandeld. Met behulp van diverse onbloedige meetmethoden is nagegaan in hoeverre een toename van de doorbloeding een factor van belang was bij het verbeteren van de loopafstand als gevolg van training. …
One thought on "Het effect van looptraining bij patiënten met claudicatio intermittens"
Comments are closed.
Lijkt me een onderzoek uit 1986 waarvan de conclusies over het stimuleren van collateralen waarschijnlijk niet (meer) juist is.