Mohs’ chirurgie effectiever bij recidief huidkanker in het gelaat

Het terugkeren van een agressieve vorm van gezichtstumoren is te voorkomen door het toepassen van zogeheten Mohs’ micrografische chirurgie. Deze chirurgische techniek leidt tot aanzienlijk minder recidieven en kleinere huiddefecten. Dit blijkt uit Maastrichts onderzoek van dermatoloog in opleiding Klara Mosterd* waarvan de resultaten onlangs zijn gepubliceerd in The Lancet Oncology (december 2008).

 

Basaalcelcarcinomen zijn de meest voorkomende vorm van (huid-)kanker in Nederland. Nederlandse dermatologen krijgen jaarlijks zo’n 35.000 van deze tumoren te behandelen en het aantal groeit nog steeds. De verwachting is dat in de toekomst 1 op de 6 mensen een vorm van huidkanker krijgt. Omdat zonlicht de grootste oorzaak voor het ontwikkelen van een basaalcelcarcinoom is, doet 80 procent van deze tumoren zich voor in het gelaat. De meeste carcinomen zijn eenvoudig te verwijderen. Echter een basaalcelcarcinoom dat al eens behandeld is, een zogenaamd recidief basaalcelcarcinoom, gedraagt zich agressiever, is moeilijker in zijn geheel te verwijderen en recidiveert daardoor vaker.

 

Mohs

Door toepassing van Mohs’ micrografische chirurgie, een techniek waarbij tijdens de operatie wordt nagegaan of de tumor geheel verwijderd is, zijn veel van die recidieven te voorkomen. Het toepassen van deze methode in dagbehandeling voorkomt ook meerdere ingrepen. Daarnaast resulteert Mohs’ micrografische chirurgie bij de agressieve variant van deze tumoren in kleinere huiddefecten waardoor gezonde huid wordt gespaard en het cosmetisch resultaat fraaier is.

Hoewel het basaalcelcarcinoom slechts zeer zelden leidt tot uitzaaiingen, kan deze tumor zich, volgens Mosterd, behoorlijk verminkend en destructief gedragen.

 

Het onderzoek vergeleek de resultaten van de Mohs chirurgie met de standaard chirurgische behandeling. Bij deze standaard behandeling  wordt de tumor weggesneden en een selectie van de snijrand in tweede instantie onderzocht door de patholoog. Wanneer de behandeling niet radicaal blijkt te zijn geweest (en er zich nog kwaadaardige cellen in de snijrand bevinden) is een nieuwe ingreep noodzakelijk. Mohs’ micrografische chirurgie is niet nieuw en wordt ook in het azM al geruime tijd toegepast.

 

Recidief

Er bestaat geen enkele behandeling van het basaal carcinoom zonder kans op recidief na vijf jaar. Mosterd: “De Mohs-ingreep geeft echter significant betere resultaten. Ik denk daarom dat dit in steeds meer landen de behandeling voor het recidief basaalcarcinoom in het gelaat gaat worden. Een Mohs-ingreep is weliswaar duurder en basaalcarcinomen zijn niet levensbedreigend, maar omdat een tumor op één dag radicaal verwijderd kan worden is de behandeling minder belastend voor de patient . Bovendien is in het gezicht het cosmetisch resultaat een belangrijke factor en wil je de huid zo min mogelijk beschadigen.”

 

Mohs micrografische chirurgie werd ontwikkeld door Frederick Mohs, een Amerikaanse chirurg.
Deze operatietechniek wordt gebruikt om huidkanker (het basaalcelcarcinoom) zo precies mogelijk weg te halen, zonder dat daarbij teveel gezonde huid verloren gaat. Om dit te bereiken, wordt het verwijderde weefsel, terwijl de patient wacht, nagekeken. Als de randen van de wond vrij zijn van kankercellen, wordt de wond gehecht en kan de patient naar huis. Als de randen van de wond nog wel kankercellen bevatten, wordt opnieuw een stukje weefsel weggenomen en weer direct nagekeken. Deze procedure wordt herhaald tot er geen kankercellen meer worden gevonden. Dit betekent dat de procedure soms een hele dag in beslag kan nemen. Niet elke patient met een basaalcelcarcinoom komt in aanmerking voor Mohs micrografische chirurgie.

 

* The Lancet Oncology, Volume 9, Issue 12, Pages 1149 – 1156, December 2008:

Surgical excision versus Mohs’ micrographic surgery for primary and recurrent basal-cell carcinoma of the face: a prospective randomised controlled trial with 5-years’ follow-up

Klara Mosterd MD, Gertruud AM Krekels PhD, Fred HM Nieman PhD, Judith U Ostertag PhD, Brigitte AB Essers Ph D, Carmen D Dirksen PhD, Prof Peter M Steijlen PhD, Anton Vermeulen MD, Prof HAM Neumann PhD, Nicole WJ Kelleners-Smeets PhD

Bron: MUMC+

 

Redactie Medicalfacts/ER

https://www.medicalfacts.nl