Lessen Tuitjenhorn: Wettelijke zorgplicht voor zorgverlener in problemen en nazorg bij palliatieve zorg en euthanasie
Redactie Medicalfacts/ Janine Budding 25 oktober 2013 - 23:51
Array
Na het drama in Tuitjenhorn is wel duidelijk dat er een wettelijke zorgplicht van IGZ moet komen voor zorgverleners in de probleem. Want juist op dat vlak is er kennelijk een groot gemis. Een arts die in geestelijke nood is geraakt door de zaken waarmee hij in en door zijn werk is geconfronteerd, wordt niet opgevangen door IGZ of beroepsorganisaties.
In hoeverre is IGZ aansprakelijk voor de schade die de zorgverlener lijdt door een melding en in hoeverre wordt een arts opgevangen als hij door de uitoefening van zijn werk in geestelijke nood geraakt: Heeft IGZ een zorgplicht, en zo ja, is die nagekomen.
Al is het zéér lastig te bewijzen in de praktijk of een zorgverlener in geestelijke nood is geraakt door het optreden van IGZ, door trauma’s in zijn werk of door allebeid en daarom is het beter om te concentreren op het de behoefte van de zorgplicht van IGZ.
Ik denk dat IGZ in samenwerking met beroepsorganisaties moeten komen tot preventief beleid. Men kan denken aan clausules omtrent opvang na melding of na problemen. Hou een verplichte evaluatie gespre met een psycholoog en of maatschappelijk werker om zorgverleners na meldingen bij IGZ goed op weg te helpen en perspectief te bieden in een moeilijke situatie. Leg oplossingen voor bij geestelijke nood, eventueel een vangnet van colleg’a als men het vermoeden heeft dat de zorgverlener verder in de problemen zal raken als gevolg van een bevel of maatregel van IGZ. Ongewenst gedrag op de werkvloer hoeft niet te lijden tot ernstige geestlijke nood. Zorg voor een vertrouwenspersoon.
Nazorg zorgverlener palliatieve zorg en euthanasie
Euthanasie en hulp bij zelfdoding zijn ingrijpende handelingen. Voor een veilige en zorgvuldige uitvoering hebben artsenfederatie KNMG en apothekersorganisatie KNMP een gezamenlijke Richtlijn uitvoering euthanasie en hulp bij zelfdoding opgesteld. De richtlijn vervangt de KNMP Standaard Euthanatica uit 2007 en bevat onder meer aanwijzingen voor te gebruiken euthanatica, doseringen, wijze van uitvoering en toedieningsmaterialen. Maar ook de arts die betrokken is in een palliatief traject of euthanasie heeft vaak nazorg nodig om de vaak ingrijpende verhalen te kunnen delen met mensen die begrijpen waar je mee worstelt en hoe je je voelt.
Het uitoefenen van een euthanasie maar ook een palliatief traject kan erg belastend zijn. De negatieve gevolgen van stress en trauma zijn in zorgverleners een harde realiteit. Maar in Nederland ontbreekt structureel nazorg beleid voor zorgverleners en het is niet steeds vanzelfsprekend om nazorg te krijgen naar aanleiding van ingrijpende gebeurtenissen.De laatste jaren komt er weliswaar meer aandacht voor het psychosociaal welzijn van o.m. militairen, luchtverkeersleiders, gevangenisbewakers, geldkoeriers, personeel uit de verzorgings- en/of ziekenhuissector maar maar dergelijke structurele zorg is niet in de eerstelijnszorg is geregeld.
Beroepsorganisaties, VWS en IGZ moeten zich ook meer gaan richten op het domein van de psychotraumatologie en de principes van de eerste psychologische ondersteuning. Zeker omdat handelen van artsen en misstappen van zorgverleners door Social Media en internet breed uitgemeten worden en iedereen er wat van vindr, met alle mogelijke gevolgen van dien. Er moet worden geinvesteerd in de ontwikkeling van gesprekstechnieken en interventies, op zowel het individuele als het collectieve niveau, na confrontatie met emotioneel-schokkende en potentieel traumatische gebeurtenissen zoals euthanasie en palliatieve zorg. Vervolgens moet ook de rol van het sociale weefsel rond een zorgverlener besproken om dieper in te kunnen gaan op een preventiemodel voor de aanpak en nazorg van traumatogene gebeurtenissen zoals onder andere euthanasie.
Ik heb mij gespecialiseerd in interactief nieuws voor zorgverleners, zodat zorgverleners elke dag weer op de hoogte zijn van het nieuws wat voor hen relevant kan zijn. Zowel lekennieuws als nieuws specifiek voor zorgverleners en voorschrijvers. Social Media, Womens Health, Patient advocacy, patient empowerment, personalized medicine & Zorg 2.0 en het sociaal domein zijn voor mij speerpunten om extra aandacht aan te besteden.
Ik studeerde fysiotherapie en Health Care bedrijfskunde. Daarnaast ben ik geregistreerd Onafhankelijk cliëntondersteuner en mantelzorgmakelaar. Ik heb veel ervaring in diverse functies in de zorg, het sociaal domein en medische-, farmaceutische industrie, nationaal en internationaal. En heb brede medische kennis van de meeste specialismen in de zorg. En van de zorgwetten waaruit de zorg wordt geregeld en gefinancierd. Ik ga jaarlijks naar de meeste toonaangevende medisch congressen in Europa en Amerika om mijn kennis up-to-date te houden en bij te blijven op de laatste ontwikkelingen en innovaties. Momenteel ben doe ik een Master toegepaste psychologie.
De berichten van mij op deze weblog vormen geen afspiegeling van strategie, beleid of richting van een werkgever noch zijn het werkzaamheden van of voor een opdrachtgever of werkgever.
Al is het zéér lastig te bewijzen in de praktijk of een zorgverlener in geestelijke nood is geraakt door het optreden van IGZ, door trauma’s in zijn werk of door allebeid en daarom is het beter om te concentreren op het de behoefte van de zorgplicht van IGZ.