Gemeenten stellen condities om zorgtaken uit te kunnen voeren
ArrayVoor kabinetsplannen ontbreekt echter nog steeds steun bij lokaal bestuur
Het kabinet moet de plannen voor de decentralisatie van zorgtaken aanpassen, anders kunnen gemeenten de verantwoordelijkheid voor nieuwe zorgtaken niet dragen. Het gaat om verlaging van de bezuinigingen op de huishoudelijke hulp en begeleiding, financiële compensatie voor overgangsrecht, borging van samenwerking met verzekeraars en inzet wijkverpleegkundigen in sociale wijkteams, en geen 5% van de persoonlijke verzorging naar gemeenten brengen. Met 99,4% stemden de leden van de VNG in met een resolutie die het bestuur opdraagt met het kabinet te praten over een nieuw pakket voorwaarden. Gemeenten staan niet achter de kabinetsplannen. Zij vinden dat voor een vitale samenleving en een houdbaar zorgstelsel het gewenst is dat de persoonlijke verzorging de verantwoordelijkheid wordt van het lokaal bestuur.
De recente besluiten van het kabinet over de langdurige zorg betekenen dat mogelijkheden van gemeenten worden ondergraven om een vitale samenleving te realiseren. Gemeenten streven naar een samenleving met actief participerende burgers, die eigen regie voeren over hun leven en in hun eigen levensonderhoud kunnen voorzien. Gemeenten zijn zich zeer bewust van het feit dat niet iedereen in die samenleving altijd alles zelf kan. Daar waar het nodig is, bieden gemeentenondersteuning. Gemeenten kijken naar de persoonlijke situatie van mensen en naar wat mensenkunnen. Daardoor kunnen ze maatwerk bieden.
Het besluit van het kabinet om persoonlijke verzorging toch niet bij gemeenten neer te leggen, slaat flinke bressen in het realiseren van dit nieuwe perspectief. Het leidt voor burgers tot onoverzichtelijkheid, meer loketten. En doordat een drastisch versmald takenpakket de mogelijkheden beperkt voor gemeenten om te komen tot slimme combinaties en efficienter organiseren waarmee besparingen kunnen worden opgevangen, vinden gemeenten dat de grote bezuinigingen van het kabinet van 25% op de begeleiding en 40% op de huishoudelijke hulp niet realiseerbaar meer zijn.
Ook voorzien gemeenten dat de kabinetsplannen niet houdbaar zijn voor de toekomst. Een zorgverzekering kent een polis met afdwingbare rechten. Als het beroep stijgt, zijn er maar twee mogelijkheden. Of de polis stelt niets voor en verzekeraars gaan ‘nee’ verkopen als de kosten uit de hand lopen. Of de zorgverzekeraars zullen bij kostenstijging de premie verhogen dan wel de persoonlijke verzorging naar het aanvullend pakket verhuizen. Voor diegene die blijvend zijn aangewezen op zorg is het dus de vraag of zij daar in de toekomst gebruik van kunnen maken. Deze plannen zijn daarom niet in het belang van de meest kwetsbare burgers, vooral niet van hen met weinig financiële draagkracht en weinig sociale achtervang.
Bron: VNG
